پس از انتشار گزارش این پایگاه خبری از موضوع دپوی زباله شهرستان ماسال در مجاورت رودخانه خالکایی و در نزدیکی منطقه مسکونی، خبرگزارش فارس اقدام به بازنشر آن کرد.

به خبرگزاری فارس از رشت، پسماند همچنان به عنوان معضل حل نشده در شهرستان ماسال همانند بسیاری از شهرستان‌های گیلان دامنگیر مردم، شهرداری‌های و محیط زیست شده است.

حل معضل پسماند نیازمند راهکارهای عملیاتی همراه با تامین اعتبار به موقع و کافی است اما آنچه در استان گیلان بیشتر مشاهده میشود بیشتر برگزاری نشست‌هایی است که خروجی آن یا به چند برگ کاغذ تحت عنوان صورت جلسه خلاصه یا اینکه مداخلات بخش دولتی، درگیر بروکراسی‌های غیرمنطقی و بعضا طولانی خواهد شد که رسیدن به نتیجه ملموس را طولانی میکند.

آنچه مشهود است، معضل زباله در بسیاری از مناطق استان گیلان به یک بحران تبدیل شده و در برخی از شهرستان‌ها از جمله ماسال در صورت‌عدم توجه و مداخلات به موقع تبدیل به ابر بحران خواهد شد.

در حال حاضر انتخاب مکانی چسبیده به رودخانه خالکیایی ماسال و در فاصله کمتر از ۵۰۰ متری از منازل مسکونی که خلاف نص صریح قانون مدیریت پسماند بوده، زباله‌های شهرستان حتی به صورت موقت نگه داری می‌شوند که این چالش و مسئله موجب نگرانی شهروندان و حامیان محیط زیست شده است.

برخی از صاحب نظران و فعالان محیط زیستی منطقه گفته اند: عدم تعامل، همراهی و همکاری اداره منابع طبیعی شهرستان ماسال در یکی از جلسات این شهرستان با انتقاد صریح بخشدار مرکزی و شهردار در تعیین و تحویل زمین جهت مدیریت پسماند با انتقاداتی همراه بود.

مردم منطقه میگویند: مقوله پسماند و تمهید مقدمات برای مدیریت صحیح و اصولی آن نیازمند همراهی همه جانبه اعضای ستاد مدیریت پسماند است، موضوعی که ورود جدی دستگاه‌های نظارتی و بازرسی را لازم و ضروری میکند.

اما غلامرضا گیل چالانی فرماندار شهرستان ماسال در گفت و گو با خبرنگار فارس گفته است: در شهرستان ماسال هیچ پهنه‌ای از قبل برای دفن زباله و پسماند وجود نداشته و قرار هم نیست نقطه‌ای ز این شهرستان را به دفنگاه زباله تبدیل کنیم.

به گفته وی، اغلب زمین‌های ماسال جز اراضی مناطبع طبیعی هستند و قابلیت دفن زباله را ندارد و جایگاه فعلی نیز پیشتر توسط شهرداری ماسال جانمایی شده بود تا از آنجا زباله به دفنگاه سراوان و یا کود آلی منتقل شود.

رئیس ستاد مدیریت پسماند شهرستان ماسال این را هم گفته که زباله‌های کنونی نیز از جمله پسماندهایی باقی مانده از گذشته هستند که قابلیت انتقال به کود آلی را ندارند و کم و کیف ورود شیرابه‌های مورد اشاره به رودخانه و سفره‌های زیرزمینی نیز توسط کارشناسان محیط زیستی در حال ارزیابی است.

به گفته گیل چالانی، در شهرستان ماسال با همکاری منابع طبیعی در حال شناسایی و جانمایی نقطه‌ای هستیم تا مقصد تفکیک زباله با مشارکت بخش خصوصی و پیمانکاران باشد از این رو لازم است روند بررسی و جانمایی مکان توسط منابع طبیعی با سرعت بیشتری دنبال و پیگیری شود.

آنچه مشهود و مبرهن است این که آلودگی رودخانه خالکایی و سفره‌های زیرزمینی آب با شیرآبه حاصل از یک سو و احتمال آلودگی دام‌ها با تغذیه از این پسماندها از سوی دیگر، خطراتی را برای ساکنین به همراه دارد که باید به موقع و به هنگام چاره اندیشی شود.

برخی‌ها معتقدند که یکی از دلایل عمده حجم زیاد زباله در شهرهای ماسال و شاندرمن، جمع‌آوری مخازن و سطل‌های زباله از سطح روستاهای شهرستان بوده که موجب سرازیر شدن زباله‌های تولیدی شده در روستاها به سطح شده است این در حالی است که در رضوانشهر به عنوان شهرستان مجاور بر خلاف ماسال، در هر روستا چندین مخزن زباله در فواصل کوتاه تعبیه شده است تا پسماند به شکل بهتری مدیریت شود.

در هر صورت، عدم چاره‌اندیشی عاجل و استمرار وضعیت فعلی بحران پسماند شهرستان ماسال را تبدیل به ابَربحران خواهد کرد؛ این موضوع آنجا بیشتر اهمیت پیدا میکند که طبق آئین‌نامه اجرایی قانون مدیریت پسماند، محل دپو و دفع پسماند بایستی حداقل ۱۰۰۰ متر از منازل مسکونی فاصله داشته باشد!