به گزارش خبر تالشی؛ ایسپیَ مَزگَت یا مسجد سپید، قدیمی ترین بنای سنگی مذهبی و فرهنگی استان گیلان از جمله بناهای ثبت شده در آثار ملی ایران است.

بر اساس اصل ۸۳ قانون اساسی، بناها و اموال دولتی که از نفایس ملی هستند قابل انتقال به غیر نبوده مگر با تصویب مجلس شورای اسلامی، آنهم در صورتی که از نفایس منحصر به فرد نباشد که از قضا این بنا از جمله آثار منحصر به فرد است.

از سوی دیگر بند الف ماده ۲ قانون حمایت از مرمت، احیاء و بازسازی بافتهای تاریخی و فرهنگی می‌گوید با همکاری وزارتخانه راه و شهرسازی، کشور و بنیاد مسکن حداکثر ظرف پس از ۶ ماه از زمان ابلاغ این قانون نسبت به تهیه چهارچوب طرحهای ویژه حفاظت و احیاء بافتهای تاریخی و فرهنگی اقدام نماید، آیا اقدامی صورت گرفته است؟!

بر اساس ماده ۱ آئین نامه نحوه انتقال مالکیت آثار قابل احیاء به صندوق احیاء و بهره‌برداری از بناها و اماکن تاریخی، نفایس ملی موضوع بند «ز» ماده ۱۱۴ قانون برنامه چهارم از شمول این قانون مستثنا است.

چه اقدامات نظارتی در این واگذاری این بنای نفیس تاریخی برای حفاظت از آن صورت گرفته است؟

باید به این نکته توجه داشت که نام این اثر در جدول بناهای پیشنهادی صندوق احیاء و بهره‌برداری از بناها و اماکن تاریخی استان گیلان قرار نداشته است!

این اثر تاریخی در املاک و اموال ملی جزء اموال ملی بوده و بر اساس بند «ز» ماده ۱۴ قانون برنامه چهارم توسعه از شمول واگذاری خارج بوده چرا که واگذاری آن می‌تواند منجر به تخریب بخش یا تمامی آن گردد.

این بنا به عنوان قدیمی‌ترین بنای تاریخی-اسلامی استان گیلان که هنوز میزبان خطوط کوفی بر دیواره خود است، نیاز به بازسازی و احیاء توسط وزارت میراث فرهنگی و گردشگری دارد، نه واگذاری.

امیدواریم متولیان امر برای حفظ چنین آثاری که نماد تاریخ و هویت فرهنگ و تمدن تالش بزرگ هستند، به جای حذف صورت مسأله، اقدام به احیاء و بازسازی آنها کرده تا علاوه بر زنده نگاه داشتن تاریخ برای نسل‌های آینده، به توسعه گردشگری و توریسم فرهنگی و تاریخی منطقه کمک شود.

نظر شما درباره این موضع چیست؟