به گزارش خبر تالشی؛ حسن محمدیاری روز دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت از عدم افتتاح پروژهای تکمیل شده و نیز تکمیل نشدن پروژه های نیمه کاره در تالش، رضوانشهر و ماسال گلایه کرد و مخاطب گلایه های این نماینده نیز دولت آًقای رئیسی بود.

محمدیاری با بیان اینکه برابر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مدت نمایندگی مجلس ۴ سال بوده و روز اول آن با روز آخر تفاوتی ندارد، اظهار کرد: یک نماینده مطابق اصول مترقی قانون اساسی، نماینده همه مردم است.

نماینده مردم تالش، رضوانشهر و ماسال در مجلس تصریح کرد: دستگاه های اجرایی نیز وظیفه دارند، برای حل مشکلات مردم با نمایندگان هماهنگ باشند، اما این هماهنگی بعد از انتخابات ۱۱ اسفندماه مجلس شورای اسلامی کمتر شده به طوریکه مدیران استانی و استانداران پس از انتخابات به درخواست ها و پیگیری های نمایندگان برای حل مشکلات مردم اعتنا ندارند.

وی اضافه کرد: ما باید از روزها، ثانیه‌ها و لحظه‌ها برای خدمت به مردم استفاده کنیم، در حوزه انتخابیه بنده با وجود اینکه بخشی از پروژه‌ها تأمین اعتبار ۱۰۰ درصدی شده و این امکان را داشت که به بهره برداری برسد، اما به علت تعلل برخی مدیران استانی، افتتاح آن به هفته دولت شهریورماه موکول شده است.

محمدیاری با بیان اینکه هر روز تأخیر در افتتاح پروژه‌ها به زیان مردم است و مردم نمی‌توانند از نفع آن بهره‌مند شوند، افزود: نباید به پروژه های عمرانی در شهرستان‌ها جلوه سیاسی داد.

وی با تأکید بر اینکه همه ما تا روز آخر تکلیف داریم که در خدمت مردم باشیم، ادامه داد:

به عنوان نمونه سد لاستیکی ماسال ۶ ماه است که آماده بهره برداری بوده، سئوال این است، این سد با چه نیتی معطل مانده و به بهره برداری نمی‌رسد.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس اضافه کرد:

همچنین پل اسالم که ۱۰۰ درصد تأمین اعتبار شده و اعتبارش تخصیص پیدا کرده نیز رها شده باقی مانده است که این مسائل برای مردم تبدیل دغدغه شده و مطالبات مردم را نیز بیشتر کرده است.

نماینده مردم شریف شهرستان های تالش، رضوانشهر و ماسال اما به این نکته اشاره ای نکرد که بیان این گلایه ها پس از اتمام مدت ۴ ساله خدمت و در حالی که کمتر از ۲ هفته به آغاز به کار مجلس دوازدهم باقی مانده است، چه سودی به حال تالش بزرگ و مردم شریفش دارد؟!

آقای محمدیاری به قول خود شما: «هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد» و این گلایه شما در مکان مناسب اما زمانی نامناسب بیان شد.